وبلاگ تغذیه ، گیاهان دارویی، رژیم
» کاشت عدس در خانه: راهنمای کاشت، مراقبت، آفات و برداشت
عدس وقتی در وعده های غذایی پخته می شود خوشمزه است، اما برای لذت بردن از حبوبات خوشمزه و پر از مواد مغذی، مجبور نیستید آن را بخرید. کاشت عدس در خانه کاملا امکان پذیر است. این بدان معناست که شما می توانید همه کاسرول ها، خورش ها یا سوپ های خود را با عدس های خانگی بپزید - عدس در آب و هوای خنک و بهاری بسیار خوب رشد میکند و در هوای گرم تابستان رشد آن کامل میشود. برای جلوگیری از خراب شدن بذرها، دمای زمین در زمان کاشتن عدس‌ها می‌بایست دست کم 4 درجه سانتیگراد باشد. در صورتی که بعد از کاشتن بذرها، موج سرما و یخبندان فرا رسید، نگران نباشید چون بیشتر جوانه‌ها آن را به سلامت پشت سر می‌گذارند.
عدس یکی از حبوبات فصل خنک است که می توان آن را قبل از آخرین تاریخ فصل سرد کاشت. آنها یک محصول یک ساله هستند، بنابراین شما باید هر سال آن را بکارید. شبیه نخود فرنگی رشد می کند و به سمت بالا روی داربست ها و نرده ها کشیده می شود. کلا عدس ها به دو نوع دسته بندی شده و عدس سبز که ریز و درشت دارد و عدس قرمز که به نام «دال» معروف است. بهترین نوع عدس آن است که سفید، پهن و زودپز باشد و اگر در آب خیس کنند، سیاه نمیشود.
بهترین انواع عدس
انواع مختلفی از عدس وجود دارد، از جمله فرانسوی، سیاه، قرمز، سبز، قهوه ای، پردینا و سفید. انواع مختلفی وجود دارد، عدس بر اساس بزرگی و کوچکی تقسیم بندی و در بیشترین نوع عدس در آمریکا سبز یا قهوه ای هستند عدس ها معمولاً به رنگ های نارنجی، قرمز، زرد و یا سیاه می باشند. عدس های گرد، بیضی یا قلبی شکل اندازه کوچک دارند، در بعضی مواقع کوچکتر از نوک مداد است که بصورت عمده یا خرده فروشی هم فروخته می‌شوند. عدس های سبز یا قهوه ای بعد از پخت شکل ظاهری آن ها از بین نمی‌روند در حالی که انواع دیگر نرم یا له می‌شوند و همچنین طعم آنها با یگدیگر کمی‌فرق میکند. عدس سبز درشت و سایز متوسط و ریزدسته بندی میشود
نحوه کاشت عدس در باغچه
اگر می توانید نخود فرنگی را در خانه پرورش دهید، می توانید عدس را نیز بکارید. مراحل مشابه رشد نخود یا لوبیا است. بیا یک نگاهی بیندازیم.
انتخاب بهترین نقطه
عدس به خاک سست و دارای زهکشی خوب که مواد آلی فراوانی دارد نیاز دارد. باید زهکشی خوبی داشته باشد تا گیاهان غرق آب نشوند.
مطلب مرتبط
چگونه رشد مو را افزایش دهیم؟این گیاهان می توانند در خاک فقیر رشد کنند، اما اگر گیاهان مولد می خواهید، غنی سازی زمین ایده هوشمندانه ای است. محدوده pH آن باید بین 6.0 تا 6.5 باشد.
برای بهترین نتیجه، 2 تا 3 هفته قبل از کاشت بذرها در بستر باغ، کمپوست قدیمی یا کود دامی پوسیده را اضافه کنید.
عدس را باید در هر جایی که نور کامل خورشید دارد بکارید. آنها حداقل 6-8 ساعت در روز به نور مستقیم نیاز دارند. همچنین، مطمئن شوید که مکانی نیست که به سرعت غرقاب شود، مثلاً در پایین یک شیب. آنها به خوبی آب راکد را اداره نمی کنند.
زمان کاشت عدس
عدس یک محصول فصل خنک است، بنابراین می‌خواهید آن را قبل از آخرین تاریخ سرمازدگی در منطقه خود شروع کنید. برنامه ریزی کنید که آنها را 2-3 هفته قبل از این تاریخ خارج کنید.
نکته دیگری که باید در نظر گرفت این است که 80-110 روز طول می کشد تا عدس بالغ شود. شما باید مطمئن شوید که آنها کاشته شده اند و قبل از اولین تاریخ یخبندان در منطقه شما برای برداشت آماده هستند.
شروع عدس از دانه ها
بهتر است دانه ها را 2 تا 4 هفته قبل از اینکه بخواهید در باغ قرار دهید شروع کنید. آنها دوست ندارند خیلی ریشه دار شوند.
دانه های عدس را در گلدان های شروع بذر خود پر از مخلوط اولیه بذر با کیفیت بکارید. اگر عدس در دمای 68 درجه سانتیگراد یا گرمتر باشد، تا 10 روز طول می کشد تا جوانه بزند.
کاشت عدس در باغ
می توانید بذر عدس را مستقیماً در باغ بکارید. بذرها را باید در عمق 1-1.5 اینچ در خاک یا اگر خاک خشک است، در عمق بیشتری کاشت. دانه ها را 1 اینچ از هم فاصله دهید.
ماده تلقیحی به خاک اضافه کنید. برخی از باکتری‌ها به عنوان ماده تلقیحی اضافه می‌شوند. این ماده را می‌توانید به صورت اسپری به روی خاک بپاشید. این ماده به جوانه زدن بذرها کمک میکند و مقاومت بذرها را در برابر شرایط جوی به میزان قبل توجهی بالا می‌برد و کیفیت محصول برداشتی شما را افزایش خواهد داد.
دو مرتبه در طول هفته آبیاری کنید. گیاه عدس در برابر خشکسالی و بی آبی از خود مقاومت نشان میدهد. در شرایط آبیاری بی موقع نیز قابلیت رشد خود را به خوبی حفظ میکند.اطراف بوته عدس را به خوبی تمیز و علف‌های هرز آن را از بین ببرید ، چون گیاه عدس به میزان زیادی به علف‌های هرز حساس و از این بابت باید زمانی را در هفته به هرس کردن علف و گیاهان هرز اطراف عدس اختصاص دهید.گیاه عدس برای رشد و پرورش، باید از نور خورشید به میزان مناسب برخوردار باشد و اگر بخواهید آن را در باغچه بکارید، بهتر است کنار گیاهان کوتاه قد کاشته شود.
چگونه از عدس در خانه مراقبت کنیم
نگهداری و مراقبت از عدس در داخل خانه آسان است.شته یکی از بیماری های شایع عدس است. آفت انتقال چنین بیماری به عدس است. شته رنگ ساقه عدس را تغییر می دهد. شته‌ها، کنه‌ها، سر خور طومی‌ها و سوسک‌های انباری را می توان نام برد که به عدس حمله می‌کنند. در این بین کنه‌ها بیشترین خسارت را وارد می‌کنند و سوسک‌های انباری تا 80/. بذر انبار شده را مورد حمله قرار می‌دهند. (بجز عدسی که در گلدان کاشته میشود چندان دچار این آفات نمیشود.) آفات از شیره عدس تغذیه می‌کنند و گیاه شما را به مرور زمان از بین خواهند برد. برای نابود کردن آفات عدس باید مقداری آب را بر روی گیاه اسپری کنید. در صورتی که باز هم رد پایی از شپش بر روی گیاه مشاهده کردید، باید آن قسمت از گیاه را جدا کرده و از بین ببرید.
قارچ
تنها مشکل جدی بیماری که گیاهان شما ممکن است داشته باشند، قارچ است. مراقب بیماری هایی مانند آنتراکنوز و بوتریت باشید. این بیماری ها می توانند باعث کاهش محصول شوند و مانند لکه های قهوه ای نامنظم یا خاکستری به نظر برسند.
اگر بذرها را خیلی نزدیک به هم بکارید یا فراموش کنید نهال ها را نازک کنید، این بیماری ها بیشتر اتفاق می افتد.برای کمک به کاهش کپک می توانید گیاهان را با قارچ کش های مبتنی بر مس درمان کنید، اما پیشگیری بهتر است.
بهترین پیشگیری این است که نهال ها را در فاصله مناسب برای حداکثر جریان هوا بین گیاهان و اطمینان از زهکشی مناسب خاک قرار دهید. همچنین در پایه گیاهان آبیاری کنید و نه در قسمت بالای آن.هر 2 سال یکبار محصولات خود را بچرخانید و در صورت امکان انواع مقاوم را خریداری کنید.
عدس و گیاهان دیگر
چند گیاه همراه عالی برای عدس وجود دارد، اما چند گیاهی که باید از آنها اجتناب کنید. عدس خود را نزدیک پیاز یا سیر نکارید.
در اینجا چند گزینه خوب برای کاشت همراه وجود دارد:
سیب زمینیها
خیارها
گیاهانی مانند مرزه تابستانی، ریحان یا پیازچه که شته ها را دفع می کنند.
برداشت عدس
زمانی که گیاه زرد شد و غلاف ها شروع به قهوه ای شدن کردند، زمان شروع برداشت عدس فرا رسیده است. این شبیه به برداشت نخود یا لوبیا خشک است. برداشت عدس به عنوان یک گیاه خشک 80 تا 110 روز طول می کشد، اگرچه تعداد کمی از انواع آن تا 130 روز طول می کشد.
همچنین می توانید عدس را به عنوان لوبیا بخورید و برداشت کنید. اگر برنامه شما این است، 70-80 روز پس از کاشت برداشت کنید. آنها هنوز در این مرحله سبز خواهند بود، اما طعم شگفت انگیزی دارند.
هنگام برداشت عدس، حتما ساقه آن را بگیرید و به آرامی غلاف را بکشید. شما نمی خواهید کل ساقه را بشکنید. همچنین می توانید از قیچی باغبانی برای جدا کردن غلاف ها استفاده کنید.
اگر آنها را برای خشک کردن می کارید، آنها را در یک لایه زیر نور خورشید یا در محلی با گردش خوب قرار دهید. همچنین می‌توانید گیاهان را دسته‌بندی کرده و آویزان کنید تا خشک شوند، اما اگر این مسیر را طی کردید، حتماً غلاف‌ها را با کمی ساقه برش دهید.
عدس ها را با مالیدن بین دستان خود بکوبید تا دانه از ساقه جدا شود. دانه ها و کاه های باقی مانده را با روشن کردن یک فن و ریختن عدس ها از یک جفت به دیگری بریزید تا همه چیزهای اضافی از بین بروند و فقط دانه ها باقی بمانند.
نگهداری عدس
اگر غلاف سبز و بدون پوست برداشت کردید، عدس را به مدت یک هفته در یخچال نگهداری کنید.
مطمئن شوید که قصد دارید به زودی آنها را بپزید، آنها بیش از یک هفته دوام نمی آورند.
عدس خشک را می توان به مدت 10-12 ماه در جای خشک و خنک نگهداری کرد. برخی لوبیاها را در شیشه های دربسته و شیشه ای نگهداری می کنند، اما اگر از جاذب های اکسیژن استفاده می کنید، می توانید آنها را در کیسه های مایلار نیز ببندید تا نگهداری طولانی تری داشته باشد.بطور معمول حدود سه ماه بعد از کاشت عدس می‌توان برای برداشت آن اقدام کرد.
