غذاهای ژاپنی تأکید زیادی بر کیفیت و فصلی بودن مواد اولیه دارند. این امر به ویژه در مورد سبزیجات ، که یکی از عناصر اساسی طبخ ژاپنی است ، صادق است.
جدا از چند نوع سبزیجات بومی ، بسیاری از سبزیجاتی که امروزه در آشپزی ژاپنی استفاده می شود ، در اصل از سرزمین اصلی آسیا معرفی شده اند. امواج بعدی سبزیجات جدید از طریق اولین تماس با اروپایی ها در قرن شانزدهم و در دهه های اخیر از طریق غرب زدگی خاص عادات غذایی ژاپنی ها به ژاپن رسید.
دایکون
تربچه دایکون یک تربچه زمستانی با طعم ملایم است. در ژاپن ، انواع دایکون هایی که بیشتر استفاده می شود مانند هویج سفید است که از 8 تا 14 اینچ طول و قطر 2 تا 4 اینچ داشته باشد.دایکون خام
غالباً ترشی یا رنده می شود و در پونزو ، سس مرکبات سویا مخلوط می شود. همچنین پخته ، خرد و خشک می شود. از کل سبزیجات استفاده می شود - جوانه ها به سالاد ختم می شوند و برگ به عنوان یک سبزی سبز خورده می شود.
کابوچا به کدو تنبل ژاپنی یا کدو سبز کابوچا معروف است .پوستی به رنگ سبز تیره و گوشتی به رنگ نارنجی دارد. از این کدو زمستانی در غذاهای کناری و سوپ استفاده می شود و همچنین گزینه مناسبی برای گیاهان است.
سیب زمینی شیرین ساتسوایمو پوستی صورتی تیره دارد ، عمدتا در پاییز در ژاپن برداشت می شود.سیب زمینی شیرین بو داده یکی از غذاهای محبوب خیابانی در ژاپن است اما آن را نیز می پزند و بخار پز می کنند ، در غذاهای گیاهی استفاده می کنند و به صورت دسر در می آورند.
پیاز نگی ، از نظر ظاهری شبیه پیازچه بزرگ است اما از نظر طعم قوی تر ، اغلب در آشپزی ژاپنی استفاده می شود. ساقه سفید و تاپس سبز این پیاز ها در ظروف مانند استفاده سوکییاکی و بیشتر.
Gobo ریشه بیدمشک است که بسیار ترد و با طعم شیرین ، ملایم و تند است. در ژاپن از آن به همراه گوشت خوک در سوپ میسو و غذاهای پلو و برنجی ژاپنی استفاده می شود. این غذا را اغلب به صورت خرد شده و خام همراه با سس سویا ، شکر ، شراب برنج و روغن کنجد سرو می کنند.ترشی گوبو اغلب در غذاهای سوشی و tempura استفاده می شود. از گوبو تخمیر شده برای تهیه شراب میسو و برنج استفاده می شود.
Edamame از سویای سبز تشکیل شده است. "Eda" به معنی شاخه و "mame" به معنای لوبیا در ژاپنی است. ادامام پخته شده یک پیش غذای ساده است.
ناسو (بادمجان) معمولاً کوچک است و می توان آن را کباب کرد ، بخارپز کرد ، دم کشید ، سرخ کرد ، ترشی کرد
ریشه های تارو را در ژاپن ساتیمو می گویند. ساتیمو پوست کنده لغزنده و چسبناک است. زمانی مهمتر از برنج به عنوان ماده اصلی بود. از آن استفاده می شود از جمله جوش آمدن در آب ماهی و سس سویا برای ساخت داشی
ناگایموی رنده شده (یام چینی) tororo نامیده می شود و غالباً در ژاپن با رشته فرنگی ، ساشیمی ، برنج بخارپز و ... سرو می شود. برخلاف برخی از انواع دیگر یام که باید قبل از مصرف پخته شوند ، این غده را می توان به صورت خام مصرف کرد.
این غذا را اغلب به صورت رنده شده به صورت سوپ رشته و یا با داشی ، واسابی و پیاز سبز مخلوط می كنند.
هاکوسایی
Hakusai (کلم چینی) همچنین به عنوان کلم ناپا شناخته می شود و در آشپزی ژاپنی در غذاهای بی شمار بسیار استفاده می شود.
شین شوگا یا ریشه تازه زنجبیل به صورت تازه رنده شده در بسیاری از غذاها و برای تهیه زنجبیل ترشی استفاده می شود.
شیسو (ریشه) به ریحان ژاپنی معروف است. به شیسو سبز aojiso می گویند . از هر دو به عنوان گیاه دارویی برای طعم دادن به غذاها و به عنوان تزیین استفاده می شود.
آکاجیسو یک شیسو قرمز (پره) است. برگ های قرمز شیسو برای رنگرزی استفاده می شود اومهبوشی یا ترشی باعث عطر و طعم به غذاهای خاص می شود.
کابو (شلغم)
شلغم سفید یا کابو ژاپنی ماده مورد علاقه سوپ میسو است و کاندیداهای خوبی برای ترشی هستند.
به کدو تنبل در گویش اوکیناویایی گویا گفته می شود. گویا پوستی به رنگ سبز تیره و برجسته دارد و بسیار تلخ است.
گویا که به عنوان خربزه تلخ نیز شناخته می شود ، دارای گوشتی است که طعم آن مانند تلاقی خیار و خربزه رسیده است. گویا چانپورو یک غذای سنتی اوکیناویایی است که با گوشت خوک ، تخم مرغ و گویا درست می شود.
از پیاز کوهی نیرا غالباً برای غذاهای سرخ شده ، سوپ ، به عنوان چاشنی و غیره در ژاپن استفاده می شود.
خیار ژاپنی بلند و باریک ، پوستی نازک و بدون دانه با طعم تقریبا خربزه است، اغلب به عنوان ترشی مصرف میشود و به عنوان ماده خنک کننده غذاهای ادویه دار سرو می شوند. این غالباً در سوشی ، ساشیمی و بنتو یافت می شود.
مویاشی جوانه های ماش است. جوانه لوبیا ماده رایج بسیاری از غذاهای ژاپنی مانند سرخ کرده و سوپ است.
Myoga زنجبیل به عنوان garnishes در غذاهای ماکارونی، سوپ، و بیشتر در پخت و پز ژاپنی استفاده می شود. فقط از جوانه ها و شاخه های گل در پخت و پز به عنوان چاشنی استفاده می شود یا در سوپ های میسو و بادمجان بو داده پخته می شود.
Takenoko شاخه های بامبو است (گرفتن). این یک ماده محبوب در آشپزی آسیایی است.
ریشه رنکون یا نیلوفر آبی اغلب در غذاهای گیاهی آب پز و فصلی ژاپنی یا گیاه گز استفاده میشود. بافت آن بر اساس روش پخت تغییر میکند. با جوش آمدن نشاسته بیشتر می شود. وقتی تابه سرخ شد ، ترد است.